رفتار روانی با کودکان در مقطع ابتدایی؟؟

کودکان ۶ تا ۷ ساله در مرحلهای از رشد هستند که شخصیت، مهارتهای اجتماعی و تواناییهای شناختی آنها به سرعت در حال شکلگیری است. رفتار روانشناختی مناسب با این گروه سنی نیازمند درک نیازهای عاطفی، اجتماعی و شناختی آنها در محیطهای مختلف است. به عنوان یک مدرس روانشناسی کودک با سالها تجربه در دانشگاه، در این مقاله راهکارهای عملی برای تعامل مؤثر با این کودکان ارائه میشود.
*در محیط عمومی*: کودکان ۶-۷ ساله در محیطهای عمومی مانند پارک یا فروشگاه، به دنبال استقلال هستند اما همچنان به نظارت بزرگسالان نیاز دارند. برای مدیریت رفتار آنها، از تشویق رفتارهای مثبت (مانند رعایت نوبت) با جملات تأییدی مانند «آفرین که صبور بودی!» استفاده کنید. از تنبیه یا سرزنش در جمع پرهیز کنید، زیرا میتواند اعتمادبهنفس آنها را تضعیف کند. به جای آن، با لحنی آرام و قاطع قوانین را یادآوری کنید. برای مثال، اگر کودکی در صف شلوغی کرد، میتوانید بگویید: «بیا با هم صبر کنیم تا نوبتمون بشه.» این رویکرد حس امنیت و احترام را در کودک تقویت میکند.
*در مدرسه*: در محیط کلاس، این کودکان به تعاملات اجتماعی و یادگیری ساختاریافته پاسخ خوبی میدهند. معلمان باید محیطی حمایتگر ایجاد کنند که در آن کودکان احساس ارزشمندی کنند. استفاده از بازیهای آموزشی برای دروس فارسی و ریاضی، مانند حل مسئله در گروههای کوچک، میتواند انگیزه و همکاری را افزایش دهد. برای مدیریت رفتارهای چالشبرانگیز، مانند حواسپرتی، به جای تنبیه، از روشهای هدایت مثبت استفاده کنید؛ مثلاً به کودکی که تمرکز ندارد، وظیفهای کوچک مثل پخش برگهها بدهید تا حس مشارکت پیدا کند. همچنین، ارتباط مداوم با والدین از طریق ابزارهایی مانند ClassDojo میتواند هماهنگی بین خانه و مدرسه را تقویت کند.
*در خانه*: والدین نقش کلیدی در رشد عاطفی کودکان دارند. برای این گروه سنی، ایجاد روالهای منظم (مثل زمان مطالعه یا خواب) به کودکان حس امنیت میدهد. والدین باید به احساسات کودک گوش دهند و به جای نصیحت مستقیم، با پرسشهایی مانند «چی باعث شد ناراحت بشی؟» به او کمک کنند تا احساساتش را بیان کند. تشویق به استقلال در کارهای ساده، مثل مرتب کردن وسایل، اعتمادبهنفس را تقویت میکند. همچنین، محدود کردن زمان استفاده از تکنولوژی و تشویق به فعالیتهای خلاقانه مانند نقاشی یا داستانگویی، مهارتهای شناختی و عاطفی را بهبود میبخشد.
*جمعبندی*: رفتار روانشناختی با کودکان ۶-۷ ساله نیازمند صبر، همدلی و استفاده از روشهای مثبت است. در محیطهای عمومی، مدرسه و خانه، تمرکز بر تقویت اعتمادبهنفس، تشویق رفتارهای مطلوب و ایجاد محیطی امن و حمایتگر، به رشد سالم عاطفی و اجتماعی کودکان کمک میکند. معلمان و والدین با هماهنگی و آموزش مداوم میتوانند این مرحله حساس از رشد کودک را به تجربهای مثبت تبدیل کنند.